bir boka yaramayan adam

aklımdaki izleri ancak nefretimle atabilirdim. ki öyle de oldu. nefretim aşkımı yenince sıfırlandım. hayatı sorgulayan anten yeniyetmelere döndüm. gerçi zaten adölesanım yeniyetmeden farkım az ama olsun.

ilişkileri sorgularken bilgisayarda buldupum şu resimse beni çok düşündürdü. kardeşimin sınıftan arkadaşına yapılan bir teklif. orta sondalar. komik lan.

ilişkiyi sorgulayınca bugüne kadar gerçekten az ilişkim olduğunu fark ettim. sayıca az sayılmaz ama ilişki olanlara bakınca sanırım üçü geçemeyeceğim. gerisinde bir dişinin benim canımı acıtmasının intikamını almaya çalışmışım kendimce diğer dişilerden. büluğ çağıma veriniz.

velhasıl bir süre inzivaya çekilme kararı almıştım. bu sürece girişimi adım adım izleyen volkana teşekkürü borç bilirim. destek olması gereken her yerde destek oldu yalnız kalmam gerektiğinde ise söylememe fırsat kalmadan sessizliğe büründü. kazım ise bu konunun bitişini rahat hazmettiğinden olsa gerek fazla siklemedi. ahah. herifi ağzımın ortasına vurdu herif minakki diye aradığımda esnemişti lan. bunu hiç unutamıycam. dünyanın en yüzeysel adamı kafası(-abi bi gün uyansan ve her şeyin bi rüya olduğunu anlasan naparsın? + esnerim)

ilişkileri sorgulayınca bir sonuca varamadım. sadece sevda güzel şey diyebildim. ve sevebilme yetime sınır olan büyük pürüz ortadan kalkınca sınırsızca sevmeye döndüm. çok uzun zaman olmuştu. bilmem kaç yüz gün. bini vurmuş olabiliriz.

çok genel ve dağınık bir yazı olacak lan bu. hissediyorum.

neyse. kaan sezyum'un eşi vefat etti bir on onbeş gün evvel. şahsen üzüldüm. o gün aklıma gelen en sevdiğini kaybetmek mi yoksa en sevdiğinden nefret eder olmak mı daha iyi sorusuna da net bir cevap veremedim. mevzudan çok bahsedeceğimden değil de, kadar derinden bir kin besler oldum ki artık sevdamdan zerre kalmadı sanırım. salt nefret kaldı, biraz da silik anı. hepsinin geçmesi zaman alacaktır.

ama dedim ya kalktı sınırım. ardını düşünmeksizin sever olduğum bir zamandayım. ve bir zamandır içine giremediğim sevdiğince sevilme mevzusuna daldım.

bunun dışında babamla olan kavgalarım doruk noktasına ulaştı. zirvede bıraktık ama nedense. gerçi bunda günlük 4-5 cümle olan konuşmalarımız da etkili olabilir.

hayatımda çok güzel bir değişiklik yaptım. yukarıda bahsetmiştim. şimdi detay verip de efendim ben kimseyi yani şeyetmek de istemiyorum. ama çok iyi de oldu çok güzel iyi oldu tamam mı?bilindiği üzere değişiklik severim. bu değişikliği çok sevdim. o da beni sevdi. güzel oldu.

yazımı bitirirken sıçtığım sıvadığım için özür diliyor muyum diye sor? dilemiyorum. çünkü ben yüzsüz olduğumdan dolayı.

bi de sinüzitim azdı. neden diye sor? çünkü eşşeğin zikinden dolayı.

bir de canım sıkıldı. neden diye sorma bence.