sincabin gotu
Posted in 6 yorum
ankarayi seviyorum. klise tabirlerle gri, basici boguk, olu bir sehir ama ben de cok canli bir adam sayilmam. sirkte calismiyoruz arkadasim, yasiyoruz surada. her sey pembeli sarili olacak degil.
boyle iste canlar. dikkatimi bu kadar toplayabildim. operce.
renkli, hareketli isleri seven bir adam da olmadim zaten. yeterince zamanim olsa dunyayi falan gezmez, yatar uyurdum. boyle daha mutlu oluyorum cunku. renkten renge dalip her gittigim yeri fotograflamak amacinda bir adam degilim. uyusuk ve bununla barisik bir adamim.
konudan cok sapiyorum, ankaraya donelim. seviyorum bu sehri. hicbir zaman duzelmeyecek yamali yollarinda dolasmayi seviyorum. adamin amina koyan o ayazini seviyorum. her yagmurdan sonra felc olan trafigini bile seviyorum. cunku ben burada ben oldum.
insan benligini gavurlarin teenage dedigi yaslarda kazaniyor. bense teenage zamanimin tumunu ankarada gecirmis bir bunyeyim. iyi ya da kotu hatta yer yer cirkin her seyi burada gordum ben. hani doydugun yer mi dogdugun yer mi geyigi var ya. ikisi de degil. benligini kazandigin yer olur memleketin. oraya ait hissedersin. orasi senin bir parcan olur artik. burasi benim parcam olmus bile. hani su umut sarikayanin aytek karakterinin aradigi tum yapbozu cozecek olan sincabin gotu var ya. orasi ankaradir benim icin.
geceleri bu sokaklarda yurumeyi, o ince got korkusunu seviyorum. asfaltlarinda ayakkabilarimi asindiran, sokaklari kultablam olan bu sehri en az benim kadar gri ve donuk oldugu icin seviyorum lan iste.
sevdiklerimle, nefret ettiklerimle burada tanistim. ilk sigarami burada ictim, buranin sokaklarinda sarhos gezdim. ne bok yediysem ilk burada yedim anasini satayim. burada ali olabildim ben. baska bir sehirde bu olamazdim. su halimde olmak belki de cok matah degildir bilemiyorum ama ben bu olmaktan memnunum, beni ben yapan sehirden de memnunum.
sincabin gotu
